دنیا تمشا سرایه

دنیا  اِستَه  تَمشا  سرا

نِه  مرا  مونو  نِه  ترا

هر کس پی کاری بکَره اشترا

 هرگز سو نِکره دیگری اگِتَه چرا  

نِداری نَاله کس نِمَسه برا 

همه وان برا بمِره گَدا

دنیا تماشا خانه است

نه برای من میماند  نه برای تو

هرکسی باید بر ای خودش کاری کند

هرگز روشنایی نمیکند چراغی که دیگری برایت روشن کند

ناله  ادم ندار و ضعیف را کسی نمیشنود

همه میگویند بگذار بمیرد  گدا

رستم پور

شَوون

شَوُن تَنخا نشم تا سحر

دیلم تَنگ د چِمم بَ بَر

کاریشه چ اومَه اشته سَر

ک نا ت کو مرا خبر

بی بَفایی یادر گِته مگر

یا نداری چمه دیلی کو خبر

اگر ای روز ت بوینم چمه راه سَر؟؟

اشته پیشی چنجور ویمونم با کَم کَمَر؟؟

علی رستم پور

تنها ک باشی

تنها که باشی

فقط می توانی

به چراغی روشن

در ان دور دست ها

دل ببندی

وزیرلب به ارامی بگویی

یکی از ان چراغ ها

چراغ خانه اوست....

و چه درد اور است....

نبودنت

نبودت را نمی‌فهمم

از این دنیا گله دارم

نصیب قلب من این شد

من از تو فاصله دارم

نصیب چشمانم باریدن

در پی تو پای پر آبله دارم

مثلی ایزم

زندگی مثلی ایزم سییهَ...

آتشی کا چیزی مندَه نییَه بی جُز دود..

وینی ضرر کردمونَه دنیا کا...

هیچمون نبردَه سود..

جَوُنی شَ پیری اومَه خیلی زود..

ایلَه ایلَه پِسیستَه چمه جانی تارو پود..

اَسرگَه چِم ..سینه مین پُرَ درد..

گییا اسمونمون چرخَه رنگش بَ سیاهُ کبود

وینی نییَه بی جُز حسرت کسی چمه یار..

سیستیمَه زندگی اتشی مین مثلی اسپرندو عود

زندگی مثل هیزم سوخت..از اتش چیزی نمانده جز دود

دیدی ضرر کردیم از دنیا نبردیم هیچ سود..

جوانی رفت پیری امد خیلی زود.

یکی یکی پاره شد از تن ما تارو پود...

چشم پر از اشک سینه پر از درد..

مثلین ک اسمان چرخید و رنگش شد سیاه و کبود..

میبینی نیست جز حسرت کسی یار من...

سوختم در اتش زندگی مثل اسپند و عود

علی رستم پور هفتخوانی

چبینه

چبَه قشنگه روزگارِه

اَ وَقتی یَندی را مِریمون ویررَه

چ بینَه خاصه کردکارِه

یَندی غرصَه هَریمون ویررَه

ِدِ نان اَ خاصه بهارِه

دارَه بن لوئَه لوئَه کریمون ویررَه

تِیَه دَس اَنشتا ناچارِه

ندارییون ویبَریمون ویررَه

سَبز ابی کوه و بجارِه

بغض آی ویمونی لَرزی چمه چونه ویررَه

دَس ژَنین خونین نَوارِه

یَندی را مِریمون بی بهونه ویررَه

را سر نشیمون دویرین رادویارِه

چمه لوئِه همه عاشقونَینا ویررَه

چمه خاصه خاطرِه

غزل و نقل و عارفانَینا ویررَه

مغربی لوئه بَرَسَرِه

یَندینه برَمسته شَوُنَه ویررَه

جنگ کرین مُندِن و وَرِه

وایمون چ قشنگه زمونه ویررَه

زنگه ستا گائون گره گرِه

روزو شب قسم هَریمون یَندی را ویررَه

سبز اوی دومنو دارِه

دیلمون تنگ آوی ایسپیته بندی را ویررَه

دازه ستا جنگلی چوئه کارِه

هر روز پیما اشته سَسی بمسیم ویررَه

اشته تیلِه اشته آپَرِه

ت نشیش از ت آرَسیم ویررَه

ویندییَه سرنیویسی چ کرده

اَمَش دَسی دَسی سیفا آکرده

ِاَزبین شَ اَ خشی غرصه اَمَه ویبرده

ویندرَه هزارون ناجه چته دیلی کو مَرده

وینی چنجوره روزگاری کو بیزاریمونه

یخ ژَندَمونَه وُ مثلی سِرَه دیاریمونه

علی رستم پور

تالشیره دمرگرم

همیشه شیری مونی جَوُنیره درمرگرم

پلنگیش شکارگاه رار  پریشونیره دمر گرم

پر از دردیره وُ دَرمونیره دمرگرم

اگر دیلر گرییَه بریونیره دمرگرم

دیلر یاله. مهمون نوازیش . تکیش در مهمونی دمرگرم

سربلندیش چ بندی سر بمونی چ تهرونی دمرگرم

محبت داری همین ک کینه نزونی دمرگرم

همین ک تالشیره دمر گرم

عاشق ایسپیتو دارشیره دمر گرم

مثلی افتاو اهل تابشیره دمرگرم

همین ک عاشق وارشیره دمر گرم

علی رستم پور

قانع نیره

قانع نیره؟؟ ام نی بَه اخا زندگی؟؟

چ ترا پَس آمندَه؟؟

ای عمر دَوندگی؟؟

قانع نیره؟؟

عمرر تمون ابع؟؟

پس منده ترا بازندگی؟؟

قانع نیره؟؟

ویرر استه؟؟

خدا را نِکَریش بندگی؟؟

قانع نیره؟؟

از دنیا؟؟

از ام استاد چیره دست؟؟

پس منده ترا شرمندگی؟؟

مظلومترین فصل خدا

ویندییَه چ بی رنگو ریا یا زوموسون

مظلومترین فصل خدایا زوموسون

فقط ویندمونَه چِه سردی...نِویندومونَه

از هر چی د رنگی جُدایا زوموسون

هر چی ک اِساِ فقط ایسبی یا..

با ام ای رنگی نوموش رسوایا زوموسون

خیلی بی معرفتی ویندشه امه کو

با ام همه درد باز اهل وفایا زوموسون

ور ویوارِنَه داری سلندَه جانش ویپوشَه

ویندرَه چَدَ چاک و با حیایا زوموسون

اشتن ایسبی ولی روزگارش سیاه

مظلومترین فصل خدایا زوموسون

علی رستم پور

بلای عاشقی

بلای عاشقی بساط عمر چمه پِپَرچیندَه

شَبو روزم سیایَه چمه زندگیش دَپَرچیندَه

یارم شَه دیگرینَه خبرش نی در چ حالیمَه

اسیرو در بدر بیمه تَمونی چمه عمری نالیمه

علی رستم مور

خیال سفر داری

واترَه چمه دنیا کو خیاله سفر داری

مگر بیجوز چمن کسی زیر سر داری

انجوره دیل کنده مرا خیلی سخته

مکه ام کاری .نبو ک دَس بداری؟

بعد از اشته روزگارم دایم زوموسونه

اسه کرا شی زموسونی کا خبر داری

چمه وری کا همیشه حرف عشق کریش

چمه دشبندون کو چته خبر داریش

اَوَلنَهَ روز ترس خشک اوِه داریم

وقتی ویندمه دسی مین دازو تبر داری

اخر ام عشق سیسته استه و تخایی

وقتی ته چمه دنیا کو قصد گذر داری

ام شعری بعد از چمه مردهِ هَنی بخونیش

اَ روز ک برَمی یو چِمِ تر داری

علی رستم پور

چیله شو

خاصَه چیلَه شَو اومَه دواره

بایَن غَمونوکا بیگِرَم کنارَه

شوِه شور و خشی یو میهربونی

شوِه آشتی هم دیلی یو هم زوُنی

بایَن چمَه دیدارِن تازه آبون

محیبت چَمَشن بی اندازه آبون

بایَن گرد آوَم تَمونی فکو فامیل

برَم فترو خندونه و اجیل

بایَن دور هم بمونم شَوِه چیلَه

برَم یَندینَه ای شامی چاق و چله

بساط خنده و گولوپوچ فراهم

هموسوئِن ایلَه ایلَه آن پشتی سر هم

بخونم شعر و تالشه دَستون

آرومینه آرَسَه سرده زوموسون

پیلَه بَبَه نقلی گوش آکَرَم

زیزا ویرمَه سرا اَیرا دونَه ویکَرَم

چیلَه شَوی فترو کوئی و دشاو

روکَه خردَنِن اَشَوی را نِکَرین خاو

چیلَه شَو فندوق و پرتغالو سوئَه دونَه

پیسَه کولَه نقلوتَفَندونولوئَه لوئَه

چاکَه دوستِن نِکی شمَه ویراشو

ددَه نَنَه سَر ژَندِه شمه سَر آشو

باینَه جَم اَوم مرزَم ام یاله رسوم بمِره

مرزَم ام ایین بی رنگی بیگِره

علی رستم پور هفتخوانی.....

 @nasirmahaleh

کمی راه بری

چمه دیل عاشقه زاره کمی راه بِری

نَفَسر بوی بهاره کمی راه بِری

زندگی بی اشته غم و خون دیل هَردِیَه

چمه چِمون اشته وینده ویاره کمی راه بِری

چ دنیایی چ زمونه ای همه بَه دیلهُره

اشته خنده  عشق و قراره کمی راه بِری

ت عزیزیش ت طبیبیش ت سراسر عشق

چمه دیل بی ت ویماره کمی راه بِری

تَمونی عمرِ چمه بَ راه دییِشتهِ

ناز کردنر بَ چ کاره کمی راه بِری

مثلی زیندونه چمه زندگی یا

اشته نا اومِه از چ قراره کمی راه بِری

خش بحالی اَوُن ک نویندشونه اشته دیمی

دیمر مثلی سرَه اناره کمی راه بِری

چ بکَرم اشته دوری کا دیوانه مونوم

ت گلیش علی اشته خاره کمی راه بِری

علی رستم پور

اهل جنگلم

من اهل جنگلم

مقاومتت را با راش های سر به فلک کشیده

هوای ابریه دلت را با مه رقیق صبح گاهان

پریشانیت را با آهوی رمیده

غمت را با غروب غم انگیز پاییز

آشفتگی روزانه ات را با دل ضعفه هایم

بیقراریه شبانه ات را با آوای بوف 

طراوتت را با شکوفه های عطرآگین یاس

و برق چشم های عاشقت را 

با شبنم آغشته بر شقایق صحرایی می سنجم

زیبای من

با زبان باران

از دلی ساده

که تمام دلخوشیش در این زمستان سبز شدن است 

لمس بودنت و خواستنت را با تمام وجودم می نویسم...

علی رستم پور

ویرایش

صدف صمیمی

زمستونیمه

سَردَه  سوجیمَه   تیجَرَه بهاریمَه

شیشَه  مونوم  چَکَه  باریمَه

تنخایمَه  بی کس و کاریمَه

شَبیمَه  سیا  روزگاریمَه

دومَنیمَه  تاریک و تاریمَه

چَکَه دیلیمَه  خونَه  داریمَه

کویریمَه  خشک و بی رواریمَه

دِ  سَبز  نِه ابوم  خشکَه  داریمَه

زونی  چَه

اَز  چِم اینتظاریمَه

ام  هَمه  دَردونَه  هَنی  رَفِقون یاریمَه 

هَمه را قرارو  اشتن  بی قَراریمَه

علی رستم پور هفتخوانی

مثل......

سردو سوزنده ام نو بهارم

مثل شیشه ام شکستنی ام

تنها و بی کس و کارم

شبم  سیاه روزگارم

دمنم تاریک و تارم

شکسته دلم سر تا پا خونم

کویرم خشک و بی رودم

سبز نمیشوم دگر درخت خشکم

میدانی چیست

من  چشم انتظارم

با این همه در یار رفیقانم

قرار همه ام و خود بی قرارم

نبروزه خونی

ای  سالی نَزدیکی عیدا

  ای هف هَش روزی مندا مرا وایدا

 بهاری سَرو کَلَه اِسا پَیدا  

ژِنَکه لکٌلا شورین مِردَکِن بازار دِره  کَرین عیدَ سَوٌدا  

هر کَس ای جوری گیرفتارا

همه یَندی گینه نا ک تازه سال کرا درا

انجورَه موقَع هر کس خا آبرو داری بکَره دِه برا

اگَه مِهمون شَه چِ کَه صبا چه گَو مَبَرا

عیدَ  دِه خلاصَه ادمی سرا ادم درا

اگَه اشته دس خالی بوبو ت ماتم درا

گوش بدَه ترا بوام ام ماجرا 

رَفِقَتِی داریم چِه دَدَه تاجرا

دییَرمازیا ویندمَه چِه عموزوهَ یا بَرا

سلام علیک علیک سلام  چمه تاجرَه رفقی پَیغوم ادوهَ مرا

 چمه نَنَه دگلَه وَرَه داری خورتَشا

لکلا شورتَشا کَنی ویشورتَشا

وَرَه گلان پولَتِه کَه کنجی نٌوئشا

أیرا هزار نقشه کَشَشا

ایته مرا خَلا بخری ایته کَرا بکَری سَوٌدا

ایته نی جا بدِی روزی مَوادا

شمَه سَرم درد وَردَه برا بشَم سَرِه اصل ماجَرا

از ام خردَنینه شیمَه

بَما چمه دیلی دَلَکَه امِه مرا رَفِق نینَه

نَنَه منَه واتَه اشته هواسی جَم اَکه

نِکی شمَه کَلَه فتوا بدَه مردومی سرا دَلَکه

نِکی شمَه را مَردومه خردَنون الَکه

نِکی شمَه را دوکونَوَر را دَلَکه

نِکی کاری بکَری چِه بو بَرا

ژَنم ت کشم نییَرزم اشته چِمی سو بَرا

خَیلی سفارشش کردَه م  منی واتَه چَشم نَنَه 

چمه هواس إسَه هرچی بَه چمه گردَنه

مَوا لوئهَ گوشاکَه مَشع

اگَرد ترا کَه دَشع

خلاصه نِبَه شیمه خردَنینَه چمه رَفِقی سرا

نِزک ابیمنَه ویندمَه سیا دَبَه یا بَرا

واتمَه چَه چرا سیا دَبِشَه

چرا آلوسی رَنگ اوِشَه

واتشَه چ ترا بوام برا

پول ندارم ک بخرم خَلا

واتمَه اشته دَدَه تاجرَه بَ چه پول چَه

واتشَه چمه دَدَه امَه پول نِدَه

پولی خرج نِکَره بَره جا دَه

از خَلا ندارم دَکَرم م نِه أدَه

واتمه رَفَِق چمه دسی ترا چ برا

از  چ شام کرده ترا

واتشه از ایله نَبروزی دارم قشنگه بَخدا

بشَم اوشان ام مَلَه کو از خونوم ت واگیر بکَه مرا

واتمَه  بِری شیطونی اَسبی ویرا

چنَه بشَم اخا اسبَه مَندَه مردومی سرا

واتشَه مَتَرس اسبَئون از رونوم ترا

قَشنگه پولی ویگِرَم زونوم ترا

واتمَه م دَس بکَش برا بوشوم کَرا

نَنَه بوزونو اوشان م  بَرکَره سرا

واتشَه انجورَه رَفِقیشه دِه

نخوای کاری بکری مرا

امی ک واتشَه مرا

چمه غیرَتی بَرش هردَه واتمه بشَم پناه بَر خدا

شَوَه سا ویرمَه الَکیمنَه ام سرا أ سرا

أی خوندَه م واگیر کردَه أیرا

اینَفَری خش آی اینَفَری بد ای

اینَفَر پول آدِی اینَفَر وای بشَه أیلَه سرا

براجان مَوا ای سرای د  دَفَه شِمنَه

تا واتمنَه زبِسمِلا مِردَک بَرمه سرا

واتشَه مَگَه هسَه نخوندنَه مرا

خجالت شمَه نِگِره 

مَگَه ادَم ای نَفَری کو د  دَفَه پول ویگِره

م  داریش چمه دیل اومَه چمه لوکی بنی جیمَندَه

چمه نَفَس شَه  جیری ویمَنده

ویندمَه چمه رَفِق نی لَرزه

واتمه الان دَوَزَم أگَه مِردَک بَرزه

تا اریمینَه شیمنَه دَوَزَم

 تا شیمینَه رَمشی بَروَزَم

مردَکی اسبَه أمَه دَنشتَه

آرَسَه م پِشتَوَر دِه گِتشَه

اسبَه م جوهَ جوهَ کَردَه منش ویجَردَه

چمه خلاتیانش گازینه پَل پَلش کردَه ویکَردَه

چمه جان بَرشَه آمَردَه

چمه رَفِق دَوَشته پِشتَه وَر نِه اگَردَه

مِردَک ارَسه اسبَش لافندینه گَتَه مش سیفا اکردَه

اشتَن زوهَ خلانش وَردَه م دَکردَه

چمه دَسی گِتشَه مش بَرَه بَر کَردَه

اخ گردنم بچَکه چرا نَنَه لوئه گوشم نِکردَه

ارَسیمه شیمَه کفا کَه پِشیمه

اریمینهَ پتو بنی جیشیمَه

ای ساعَتی گذشته ویندمَه قرار ندارم

دردی م کشتَه کا بوشوم راه فرار نِدارم

ام پَلو أ پَلو کَردمه تَختان کَردَه ستا ستا

ایدَفَه ویندمَه برامَی نَنَه کرا  آ

اومهَ دَرمهَ پَتوش راس آکَردَه

واتشه ام خَلا کی ت دَکَردَه

کاشه را چرا نَخسی 

چرا هَپرا وای چرا خاوی کو تَرسی

مَوا خَیلی وَقتَه کرا جان دَم

خاوی کو دوشبونهَ ک اسبان دَم

نَنَه چمه دَسو پا شورتشَه تا روز آبَه 

تا ساعت اومه هفتی سر دوز آبه

دوئهَ دوئه کَردشَه چمه سرش بَرگِندَه

هر دَفِی فوکی م ژَنی وای خاکی اشته سری دَکه گندَه گندَه

سیبسَری مش بَردَه دُکتری را

دکتری واته خیلی سنگینه اشته دٌعا

خیلی گرونه اسبَه زَم آکردِه دَوا

مونکینه حار اوی برا

نَنَه واتَه دٌکتر جان هنتَه کو ام نای سرا

الان حار ابو چه خاکی چمه سر دَکرم اخا

نیویشتشَه ای کولَه باری دَوا

واتشه امون بَه تَمون آوَه هنی بوَه مرا

چمه جان زَم اَوَه بیمَه سزا

چمه رَفِقینی نشته بخره خلا

أسالنَه عیدی کردمونه دٌکتره را

وَرَگلان پولَتیَه نی دومنه ام را

عید مرا بَه عذا هردمَه یَکسَره دَوا

شمه سَرم درد وَردَه برا

هر کس پیلَتَری لوئه گوش مَدَه چه سَر آ بلا

علی رستم پور هفتخوانی

دیلم خونه

دیلم خونَه بخوُن خام خون ویوارم

بخوُن ک اَز اشته خاصَه صَصی ناجَه دارم

بخون ک تَنخایی دَردی خوب آزونی

کوکو جان صَصی رار بمرم  وییَر زندَه نِمونی

علی رستم پور

ارومینه قدم پیگه

آرومینَه قَدَم پیگِه

برا خر ویر آبو مَش

خدا حافیظ مَویگِه 

برا دیل سیر آبو مَش

اَسرگی ناری بیگِه 

برا دیر آبو مَش

دَسونم بِ بیگِه

جَوُنیم پیر آبو مَش

علی رستم پور

بری دس ادییم

بری دَس ادییَم مَرزَم ام فرهنگ بمِره

بِری باهم ببَم مَرزَم ام چرا دَمِره

بِری مَرزَم تالش بی رَنگی بیگِره

بِری مَرزَم چِه مَردُم یَندی کو دیل چرکینی پیگِره

بری ویشُور بکَرم چِه خاصَه دیارون

بِری مَرزَم چِه دیار دوئَه بیگرِه

بِری با اِفتخار بواجَم تالشیمون

بری مَرزَم ام قَشَنگَه نوم بمرِه

تقدیم ب تالشان دنیا

 علی رســــــــــتم پور

هــــــفتــــــخوانـــی

لعنت ب جوُنی

م

دنیا کو کَس نییَه اشته مِهرَبونی

غَریبیم وا پِکَرده ام پایزَه خَزونی

میجَه بَهَم ژَنی تَمون آبو جَوُنی

اورو ک زندَیمه چرا من نِه دَخونی

وَقتی دیلر گِرییهَ وُ دَردش نِزونی

لعنت بَر ام زندگی وُ عشق و جَوُنی

علی رستم پور