سحر

خدایا چرا امشب سحر نمی اید

گویا هستی شده تاریک روز دگر نمی اید

در انتظار خبر توام چرا زتو خبر دگر نمی اید

سینه میتپد و نفسم دگر در نمی اید

همگان گویند حزر از این عشق کن

گشته ام بدام تو اثیر این از من بر نمی اید

نفس در سینه حبس گشته زین غم

خشکید دریای چشمانم دگر اشک در نمی اید

بگذشت عمر منو عازمم سوی سفر

دل سنگت را چه شده? مگر زمن بحرش خبر نمی اید

خدایا.خدایا چرا امشب سحر نمی اید

گویا دل زکار افتاد بوی خون جگر دگر نمی اید

علی رستم پور هفتخوانی

دل بی قرار

ای دل بی قرار غم مخور

بسر اید اشفته روزگار غم مخور

صبر یعغوب پیشه کن غم مخور

بر روز پایان اندیشه کن غم مخور

روز هجران بسر اید غم مخور

گم گشته ات ز در اید غم مخور

گر چشمان تو هم از فراق شود کور غم مخور

صبر کن تا برسد ان روز دور غم مخور

یعقوبا کلبه احزان تو کجا و من کجا

غم هجران تو کجا و من کجا

تو از درد فراق ب جانان رسیدی

ب مانند من از معبودت نبریدی

کاش...........

کاش یوسفم را به کنیزی نبرند

کاش یوسفم را به سیم و زری نخرند

کاش از روی هجوم جامه اش را ندرند

کاش. .کاش لحضه ای ان را بحر دیدارم اورند

علی رستم پور