خداش نیگهدار

غَمو دَردون کا سیستیمَه خار آبیمَه خار

بی اشته پی چ بوبو چمه دیلی کار

روزون غرصه هرم نشم زیر سایه دار

خاصه یارم شَه. یاله خدا چِی نیگهدار

علی رستم پور

دیلم غم انگیزه

نزنوم دیلم چرا غم انگیزه

بهار نی مرا مثلی پاییزه

آخ.  ک چ دردی داره تنخایی مَندِه

نِزونی چ سَختهَ دیل کَندِه

بِری بیوین ک دیلم خونَه

دنیا چمه کاری کو حیرونَه

علی رستم پور

چمه دیلی کو جا نداری

دِ کسی چمه دیلی  کو جایی نِداره

دِ هرگز چمه دَس گلَه تایی نِکاره

اَوِه ک واین رفیقیمونُ و همراه

دَوَشتینَه  رفیقایِ نیمَه راه

خیالم کَرده کسی نی دِه اشته میهربونی

ایلاهی مار بژَنه اشته شیرنه زوونی

دروُ و بی بفایینه تَمونر کَردَه چمه جَوُنی

ایلاهی تِیَه گافرو بنَی لای لای بخونی

غم و غرصانه تِلَه روزگارم

بهاره رگیشی پی دایم ویوارم

علی رستم پور

اشته خنده

اشته بو مثلی گلی یاس

اشته خنده پوری احساس

عطر تَنرَ مثلی بوی رازقی

فقط تنَه معنی داره دیلدادگی

تنَه مزَه داره جَوُن مندهِ تا پیری

یا خش گَزراونی یا ک اسیری

اشته شُونَه کوهی از تاوُتَوُن

بی اشته نِ دین دارم نِ ایمون

نِزنوم چرا اوری ت ویر وَردیمَه

شاید صبا فرصت نِبَه مَردیمه

بی اشته دنیا کو دیل سردیمه

شاعری غمگین و پور از دردیدمه

علی رستم پور

دیل برهمه

نِزنوم چرا آسموُنم دَر هَمَه

دیلی هوا دَروَردَه  وُ بر َ هَمَه 

هَنی اشته خیالو خاطرئون من ویر اومَه

اسرگ بهارَه رَگیشی  میجان کو جیر اومه

آسمونی خر برَمه دَویَرئو شو بَندینَه

اَزو غم و غرصه پی بمونم یَندینَه

علی رستم پور

پرغو

❄پَرغو اوری مرا خبر وَردَشا❄

❄ماه گلهَ کو خاصَه نَظر وَردَشا❄

❄وقتی دومَنی کو گذَر کَردَشا❄

❄دازو تَبَری دَس خونی جیگَر وَردَشا❄

❄خبر از هر کوی و گذر وَردَشا❄

❄خبر از رادَویارو رهگذر وَردَشا❄

❄دَریا مینی کا ای مشته صدف وَردَشا❄

❄هوا کو والوئَه ای بی هدف وَردَشا❄

❄رباری کو ای مشته آوهِ رَوُن وَردَشا❄

❄تاوَه لاسی کو ایتِه تاوُ ُتَوُن وَردَشا❄

❄باغی مینی کا ای دسته گل وَردَشا❄

❄گلی خونِه ایتِه صدای بلبل وَردَشا❄

❄زمینی کو ای مشتَه َگیل وَردَشا❄

❄ام مینَه کو ایلَه چَکَه دیل وَردَشا❄

❄دیلی ک اتشی مین پُختَه یا❄

❄چه دیلهَ کو خون لَختَه یا ❄

❄دیلی ک چه صاحیب عاشق آوارَیا❄

❄مثلی شیشه سنگی گینا وُ وارَه وارَیا❄

❄اوری پَرغو مرا بَدَه خبر وَردَشا❄

❄اشتن نی وایدا خیلی غرصه هَردَشا❄

❄علی رستم پور❄

چمه قبری سری

چمه قبری سنگی سر انجوره بینویس

برا چاکه دوستن بخونن با د چمی خیس

پی ایروزی شِه. دنیا جای مَندِه نی

دیل بَردِه آسونَه. دنیا جایِ دیل دَوِندِه نی

بوا بینویس چمه سنگی سَر با خطی دیل ربا

عاقبت باید بشَم پَس بومونو دنیا

بوا بینیویس مَچاکنَه دیل مَرَنجونَه کَس

آخرنَه روز چمه جا اِستَه بَ تَنگییهِ قَفَس

بوا بینیویس دنیا نداره ارزشی

نِ یَرجی بَ قبری دیلَه لرزشی

علی رستم پور

دیلم شه

مَندیم تَنخایی ویمارو بی کَس

باور ندارم چ آسونی.. دیلم شَه

رَفِقون کو کردمه دَفَرسُ آفَرس

 خیالش  اومه میهمونی..  دیلم شَه 

چِه ور نشتیمه َافسوس لوئَم ویراشَه

واتشه اشته شعری نخونی ..دیلم شَه

لبی سر خندنه واتشَ چرا چم بَ رایشَه

کو کو شی لال آبَیشَه نِزونی..دیلم شَه

میجَه سر اسرگ. دیلی مین خون

چِمم پِلَکه چ پیشونی.. دیلم شَه

دَدِسم سیا زلفی سیا ریحون

سییم روزو شَو..چ سود از پشیمونی..دیلم شَه

پریشونیم پریشونیم پریشون

شَوُ روزم طوفانیه طوفانی.. دیلم شَه

علی رستم پور

دنیا تمشا سرایه

دنیا  اِستَه  تَمشا  سرا

نِه  مرا  مونو  نِه  ترا

هر کس پی کاری بکَره اشترا

 هرگز سو نِکره دیگری اگِتَه چرا  

نِداری نَاله کس نِمَسه برا 

همه وان برا بمِره گَدا

دنیا تماشا خانه است

نه برای من میماند  نه برای تو

هرکسی باید بر ای خودش کاری کند

هرگز روشنایی نمیکند چراغی که دیگری برایت روشن کند

ناله  ادم ندار و ضعیف را کسی نمیشنود

همه میگویند بگذار بمیرد  گدا

رستم پور

شَوون

شَوُن تَنخا نشم تا سحر

دیلم تَنگ د چِمم بَ بَر

کاریشه چ اومَه اشته سَر

ک نا ت کو مرا خبر

بی بَفایی یادر گِته مگر

یا نداری چمه دیلی کو خبر

اگر ای روز ت بوینم چمه راه سَر؟؟

اشته پیشی چنجور ویمونم با کَم کَمَر؟؟

علی رستم پور

تنها ک باشی

تنها که باشی

فقط می توانی

به چراغی روشن

در ان دور دست ها

دل ببندی

وزیرلب به ارامی بگویی

یکی از ان چراغ ها

چراغ خانه اوست....

و چه درد اور است....

نبودنت

نبودت را نمی‌فهمم

از این دنیا گله دارم

نصیب قلب من این شد

من از تو فاصله دارم

نصیب چشمانم باریدن

در پی تو پای پر آبله دارم

مثلی ایزم

زندگی مثلی ایزم سییهَ...

آتشی کا چیزی مندَه نییَه بی جُز دود..

وینی ضرر کردمونَه دنیا کا...

هیچمون نبردَه سود..

جَوُنی شَ پیری اومَه خیلی زود..

ایلَه ایلَه پِسیستَه چمه جانی تارو پود..

اَسرگَه چِم ..سینه مین پُرَ درد..

گییا اسمونمون چرخَه رنگش بَ سیاهُ کبود

وینی نییَه بی جُز حسرت کسی چمه یار..

سیستیمَه زندگی اتشی مین مثلی اسپرندو عود

زندگی مثل هیزم سوخت..از اتش چیزی نمانده جز دود

دیدی ضرر کردیم از دنیا نبردیم هیچ سود..

جوانی رفت پیری امد خیلی زود.

یکی یکی پاره شد از تن ما تارو پود...

چشم پر از اشک سینه پر از درد..

مثلین ک اسمان چرخید و رنگش شد سیاه و کبود..

میبینی نیست جز حسرت کسی یار من...

سوختم در اتش زندگی مثل اسپند و عود

علی رستم پور هفتخوانی

چبینه

چبَه قشنگه روزگارِه

اَ وَقتی یَندی را مِریمون ویررَه

چ بینَه خاصه کردکارِه

یَندی غرصَه هَریمون ویررَه

ِدِ نان اَ خاصه بهارِه

دارَه بن لوئَه لوئَه کریمون ویررَه

تِیَه دَس اَنشتا ناچارِه

ندارییون ویبَریمون ویررَه

سَبز ابی کوه و بجارِه

بغض آی ویمونی لَرزی چمه چونه ویررَه

دَس ژَنین خونین نَوارِه

یَندی را مِریمون بی بهونه ویررَه

را سر نشیمون دویرین رادویارِه

چمه لوئِه همه عاشقونَینا ویررَه

چمه خاصه خاطرِه

غزل و نقل و عارفانَینا ویررَه

مغربی لوئه بَرَسَرِه

یَندینه برَمسته شَوُنَه ویررَه

جنگ کرین مُندِن و وَرِه

وایمون چ قشنگه زمونه ویررَه

زنگه ستا گائون گره گرِه

روزو شب قسم هَریمون یَندی را ویررَه

سبز اوی دومنو دارِه

دیلمون تنگ آوی ایسپیته بندی را ویررَه

دازه ستا جنگلی چوئه کارِه

هر روز پیما اشته سَسی بمسیم ویررَه

اشته تیلِه اشته آپَرِه

ت نشیش از ت آرَسیم ویررَه

ویندییَه سرنیویسی چ کرده

اَمَش دَسی دَسی سیفا آکرده

ِاَزبین شَ اَ خشی غرصه اَمَه ویبرده

ویندرَه هزارون ناجه چته دیلی کو مَرده

وینی چنجوره روزگاری کو بیزاریمونه

یخ ژَندَمونَه وُ مثلی سِرَه دیاریمونه

علی رستم پور