انگاه که خزان شد نو ثمرم
من بماندم با خون جگرم
یاد تو هر لحظه اید چون نظرم
جای اشک ریزم خون از بصرم
هوایت نرود ز دل و از سرم
من تو را تا به ابد چشم بدرم
علی رستم پور
تـــو را به جـــان آنکــه دلــت را دزدیــــد ؛
بــــه خــوابـــــم نََََیـــــــا
آخــــــــر . . .
خوابـــــم را "رنـگــــی" مـی کنـــی
و. . .
روزم را "سیــــــــــــــــــاه"
تـــو را به جـــان آنکــه دلــت را دزدیــــد ؛
بــــه خــوابـــــم نََََیـــــــا
آخــــــــر . . .
خوابـــــم را "رنـگــــی" مـی کنـــی
و. . .
روزم را "سیــــــــــــــــــاه"
نشینم شبی تا سحر
دل براه چشم بدر
چه امد تو را بسر
که ناید از تو مرا خبر
یا بی وفا گشته ای مگر
یا نداری ز اندوه دلم خبر
گیرم که در ایی زدر
بر روی پا بمانم با کدامین کمر
رخصت دیدارت نخواهد داد چشم تر
نیایی هم نخواهی رفت از نظر
علی رستم پور
نشینم شبی تا سحر
دل براه چشم بدر
چه امد تو را بسر
که ناید از تو مرا خبر
یا بی وفا گشته ای مگر
یا نداری ز اندوه دلم خبر
گیرم که در ایی زدر
بر روی پا بمانم با کدامین کمر
رخصت دیدارت نخواهد داد چشم تر
نیایی هم نخواهی رفت از نظر
علی رستم پور
می رسد روزی قلب سردم رام شود
می رسد روزی تن پر دردم ارام. ارام شود
میرسد .روزی تا جانم رسته از این دام شود
می رسد روزی زبانم بسته از میم تا لام شود
می رسد روزی غبارم شسته با اب یک جام شود
من ز خاک خامم روزی تنم خام شود
گر ز اسیری ورد زبان است نامم
می رسد روزی فراموش این نام شود
گر چه جفا ها دیدم دردها کشیدم
می رسد روزی تن پر دردم ارام. ارام شود
علی رستم پور
نازنین من........
وقتی دل ارزش خودش را از دست بدهد
وقتی چشمهایت دیگر اشکی برای ریختن نداشته باشد،
وقتی دیگر قدرت فریاد زدن را هم نداشته باشی،
وقتی دیگر هر چه دل تنگت خواسته باشد گفته باشی،
وقتی دیگر دفتر و قلم هم تنهایت گذاشته باشند،
وقتی از درون تمام وجودت یخ بزند
وقتی احساس کنی تنهاترین هستی،
اما باز چه زیباست به خاطر تو زیستن
و به پای تو سوختن...
وچه غم انگیز است دور از تو بودن
اما ای کاش میدانستی
بدون تو و به دور از دستان مهربانت چه تلخ است روزگارم
روزی
او دختر است
ناز دانه بابا
روزی
او همسر است
می اید پا به پای شما
او مادر است
بلاکش بچه ها
این را بدان
اﯼ ﻣـــــﺮﺩ
ﺯﻥ ﺍﮔـﺮ ﺷﯿﻄﻨـﺖ ﻧـﮑﻨـﺪ ...
ﺍﮔـﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﯾــﻪ ﺑـﻪ ﺁﻏـﻮﺷﺖ ﭘﻨـــﺎﻩ ﻧﯿــﺎﻭﺭﺩ ...
ﺍﮔـﺮ ﺗـﻤــﺎﻡ ﺣـﺮﻓﻬﺎﯾـﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗـﻮ ﻧﮕﻮﯾﺪ ...
ﺍﮔـﺮ ﺣـﺴـﺎﺩﺗـﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑـﺰﺭﮔـﯽ ﻋﺸـﻘﺶ ﻧـﺒﯿﻨـﯽ ...
ﺍﮔـﺮ ﺻـﺪﺍﯾﺶ ﻭ ﺑـﻮﯼ ﺗـﻨﺶ ﺩﻟـﺖ ﺭﺍ ﻧـﻠﺮﺯﺍﻧـﺪ ...
ﮐﻪ ﺯﻥ ﻧـﯿﺴﺖ !
ﺯﻥ ﺳـﺮﺍﺳـﺮ ﻧـــﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﯿــﺎﺯ !
ﻭ ﺗـــﻮ ﻣــﺮﺩ ﺗـــﻮ ﺍﺳـﻄﻮﺭﻩ ﺯﻧـﺪﮔـﯽ ﺯﻧــﯽ
ﭘـﺲ ﻣــﺮﺩ ﺑﺎﺵ ﻧـﻪ ﻧــﺎﻣـــــﺮﺩ
مرد باش
مرد باش
جنگلی سبز و پر از صدای گنجشک های قشنگ
خانه های کاهگلی و گلهای زیبا و رنگا برنگ
عشوه گل و صدای ناز بلبل و فاخته و ترنگ
کمی انطرف تر من و کودکی ام و بازی با چند تا سنگ
از این ها که گذشتم
من ماندم با طوفانی که موهایم را پریشان کرد
در این غیظ غلیظ تاریکی من هستم و یک دل تنگ
علی رستم پور
قاصدک امروز زجهان خبر اورده بود
ز خورشید شررر اورده بود
ز ماه یک نظر اورده بود
ز اسمان ابر تر اورده بود
ز دشت شقایق خون جگر اورده بود
ز کوه چو گذر اورده اورده بود
خبر از رهگذر اورده بود
ز هر سو ز هر نظر اورده بود
ز دریا جمعی صدف اورده بود
ز هوا بادی بی هدف اورده بود
ز جویبار اب روان اورده بود
ز صخره تاب و توان اورده بود
ز باغ بوی گل اورده بود
ز بوستان صدای بلبل اورده بود
از زمین کمی گِل اورده بود
زین میان یک دل اورده بود
دلی چو بیشه خسته بود
دلی چو شیشه شکسته بود
دلی کز عطش پخته بود
درش خون لخته بود
قاصدکم نیست دگر خوش خبر
از تو نداد هیچ نشان و اثر
بگفت همی با چشم تر
خوش بود او از هر نظر
حزر کن بپرهیز زین ماجرا
ز من مخواه خبر از بی وفا
علی رستم پور
در همه صحبت ها حرف آخر زیباست.....
حرف اخر من از ته دلی بی ریاست....
حرف اخر من رسیدنت به همه رویا هاست.......
شادی و سرور بی انتهاست......
حرف اخر من دیدن خوشبختی تو در همه فرداهاست..
امشب قلم بر دست
ذهنم می رود دور دست
یاری نمیکند هوشم .میلرزدم دست
باید دفتر را بست . در گوشه خیال تو نشست
باید یک بار مرور کرد هر چه در دل داری شاید حکمت است
سرنوشت را شنیده ای که? شاید این هم قسمت است
علی رستم پور
امشب قلم بر دست
ذهنم می رود دور دست
یاری نمیکند هوشم .میلرزدم دست
باید دفتر را بست . در گوشه خیال تو نشست
باید یک بار مرور کرد هر چه در دل داری شاید حکمت است
سرنوشت را شنیده ای که? شاید این هم قسمت است
علی رستم پور
بنال ای نی ماتم داره دل من
بنال ای نی باد خزان برده حاصل من
بنال ای نی پریشان روزگارم
بنال ای نی بنال تا باران ببارم
بنال ای نی افسرده حالم
بنال ای نی تا بی پرده بنالم
بنال ای نی غمگین و زارم
بنال ای نی زمستان است بهارم
بنال ای نی که بردند چون نگارم
بنال ای نی بنال تا خون ببارم
بنال ای نی بنال ای نی
تا بگریم این شب شود طی
علی رستم پور
دلم گرفته پدر ...
برایم بهار بفرست ,
ز شهر کودکى ام یادگار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
روزگار با من نیست ,
دعاى خیر و صداى دوتار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
غم از ستاره تهى کرد آسمانم را ,
کمى ستاره ى دنباله دار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
به اعتبار گذشته ى خود دو خوشه ى لبخند ,
در این زمانه بى اعتبار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
تمام روز و شب من زمستان است ,
دلم گرفته پدر ...
براى من خود بهار بفرست . . .
اگه قرار بود
هر کسی بزرگترین دردش رو برداره و ببره تحویل بده
با دیدن درد های دیگران ،
آهسته دردش رو میذاشت توی جیبش و به خونش بر میگشت
و خدا رو شکر میکرد …!
دمی پلک مزن
تشنه دیدار توام
رخ بر مگردان
که بیمار تو ام
به جرعه ای نگاهم کن
چند صبایی مهمان توام
ابادییت ارزوست مرا
من که ویران توام
دعایم بود تا گیری سرانجام
حال که سرگردان توام
علی رستم پور
غرور گفت غیر ممکن است..
تجربه گفت خطرناک است...
عقل گفت بیهوده است....
دل زمزمه کرد امتحانش کن .عشق را میگویم...
امتحان کردم
غرورم بخاک افتاد
تجربه ام فنا شد
عقلم به باد رفت
ای دل از تو گلایه دارم
وعده خیسی چشمانم را نداده بودی...