دلم گرفته پدر ...
برایم بهار بفرست ,
ز شهر کودکى ام یادگار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
روزگار با من نیست ,
دعاى خیر و صداى دوتار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
غم از ستاره تهى کرد آسمانم را ,
کمى ستاره ى دنباله دار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
به اعتبار گذشته ى خود دو خوشه ى لبخند ,
در این زمانه بى اعتبار بفرست ...
دلم گرفته پدر ...
تمام روز و شب من زمستان است ,
دلم گرفته پدر ...
براى من خود بهار بفرست . . .
اگه قرار بود
هر کسی بزرگترین دردش رو برداره و ببره تحویل بده
با دیدن درد های دیگران ،
آهسته دردش رو میذاشت توی جیبش و به خونش بر میگشت
و خدا رو شکر میکرد …!
دمی پلک مزن
تشنه دیدار توام
رخ بر مگردان
که بیمار تو ام
به جرعه ای نگاهم کن
چند صبایی مهمان توام
ابادییت ارزوست مرا
من که ویران توام
دعایم بود تا گیری سرانجام
حال که سرگردان توام
علی رستم پور
غرور گفت غیر ممکن است..
تجربه گفت خطرناک است...
عقل گفت بیهوده است....
دل زمزمه کرد امتحانش کن .عشق را میگویم...
امتحان کردم
غرورم بخاک افتاد
تجربه ام فنا شد
عقلم به باد رفت
ای دل از تو گلایه دارم
وعده خیسی چشمانم را نداده بودی...
ﺗﻠﻨﮕﺮ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺍﻣﺸﺐ
ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﺳﻘﻒ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ...
ﺗﻮﯾﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ؟
ﺗﻮ ﺍﯼ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺪﻩ،
ﺑﺰﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ !
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺯﺧﻤﯽ ﺑﺰﻥ
ﺑﺮ ﺯﺧﻢ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ .…
ﺑﺰﻥ ﺁﻫﻨﮓ ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ
ﺻﺪﺍﯼ ﭼﮏ ﭼﮏ ﺳﺎﺯﺕ،
ﻣﯿﺎﻥ ﮐﺎﺳﻪ ﯼ ﺧﺎﻟﯽ
ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺸﺐ
ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ .…
ﺗﻮ ﺍﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺩﻝ ﺑﮕﺬﺭ
ﯾﻘﯿﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ،
ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺩﻝ ،
ﻫﻮﺍﯼ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ...
بهار دَرمَه قشنگه چَمه تالش
هوالی خر گِته نَم نَمه وارش
سَبز اوَه همه جا کو هو دارش
سوتَه دیلی خدا دِ نِبَرا نالش
علی رستم پور
بهار دَرمَه قشنگه چَمه تالش
هوالی خر گِته نَم نَمه وارش
سَبز اوَه همه جا کو هو دارش
سوتَه دیلی خدا دِ نِبَرا نالش
علی رستم پور
بهار دَرمَه هَنی خونو بی کَسه کوکو
اَسرگم میجَه سَر خشک آوَه یا کو
د چِمم دایم دَوِندییَه ام درازَه را کو
قَشنگم کا مَندیرَه گالی وَنگا کَره سرا کو
د دَسم بَ آسمون دوعا کرم خدا کو
ت هر جا مَندیرَه دیلر خش بوبو ها کو
بدا شَو دَلَکه بلبل بوخونو گلی را
بدا گل خَندَنه بمونو بلبلی را
بدا مَغریب دَرا شَوی سا ویرا
بدا ازنی بنالم دیلی یو ولی را
علی رستم پور
بهار دَرمَه هَنی خونو بی کَسه کوکو
اَسرگم میجَه سَر خشک آوَه یا کو
د چِمم دایم دَوِندییَه ام درازَه را کو
قَشنگم کا مَندیرَه گالی وَنگا کَره سرا کو
د دَسم بَ آسمون دوعا کرم خدا کو
ت هر جا مَندیرَه دیلر خش بوبو ها کو
بدا شَو دَلَکه بلبل بوخونو گلی را
بدا گل خَندَنه بمونو بلبلی را
بدا مَغریب دَرا شَوی سا ویرا
بدا ازنی بنالم دیلی یو ولی را
علی رستم پور
بخونَه بلبلِن بشَن دومَنون
بگَردَن یَندینَه کوهو کَمَندون
کوکو تنی بخون ایسبیتَه بَندون
شتی پتی بخون دیلر دِری خون
یارم شونَه ژَنه اشتَن موئَه بَندون
چه دَردو غَمی من کردَه مجنون
علی رستم پور
کوجا کوج اومَه چوپان بندی آرَسَه
گلتا بَرومَه بلبل مَست مَستَه
چمه بی کَسییون دادی کَس نِمَسَه
دیلم پی یاری وَر بوشوم روزگاری چمه راه دَوَسَه
چمه فکرو خیالی یاری ویر وَردَه اوشان
باغی کو بلبی صتانی ویمَردَه اوشان
پَپو چرا پا بنی کو دَمَردَه اوشان
دیلم سینَه مینی کو مَردَه اوشان
فکرو خیالم یارم را بیاد اورده امشب
میان باغ صدای بلبل خاموش است امشب
پروانه در پای چراغ جان داده است امشب
دلم در میان سینه مرده است امشب
علی رستم پور
روزگارمون سرد سرد
دلمون هم پر درد
دنیا با کی چها نکرد به من و تو هم وفا نکرد
من پر تب تو پر تب
حرفی بیار بروی لب
اخه کی بروز میرسه شب کی میخواد تموم بشه سوز تب
صبح شده نشسته رو گلا شبنم
تو ببار منم میبارم نم نم
هر وقت خواستم بهت سر بزنم نشد تو گریه نکنی منم پرپر نزنم
تو بی نوا من بی نوا
دلامون پیش همه تو همه جا
اما من کجا و تو کجا کی پر میشه این فاصله ها
نه تو میخوابی و نه من خواب دارم شبا
نکاه میکنیم به ستاره و ماه
دلتنگ همیم اما جدا جدا کاش نبود این شبا و این روزا
چی بگم بهت خدا
دنیات نامرده و بی وفا
حالا چکار کنم کجا برم کجا من وا مانده و تنها
نه یوسف و نه ادریس
هیچ کی ز دنیا رازی نیس
میدونم من و تو هم اسیر شدیم ز دست سر نویس
من چشم خیس تو چشم خیس
برام ی چیزی بنویس
علی رستم پور
روزگارمون سرد سرد
دلمون هم پر درد
دنیا با کی چها نکرد به من و تو هم وفا نکرد
من پر تب تو پر تب
حرفی بیار بروی لب
اخه کی بروز میرسه شب کی میخواد تموم بشه سوز تب
صبح شده نشسته رو گلا شبنم
تو ببار منم میبارم نم نم
هر وقت خواستم بهت سر بزنم نشد تو گریه نکنی منم پرپر نزنم
تو بی نوا من بی نوا
دلامون پیش همه تو همه جا
اما من کجا و تو کجا کی پر میشه این فاصله ها
نه تو میخوابی و نه من خواب دارم شبا
نکاه میکنیم به ستاره و ماه
دلتنگ همیم اما جدا جدا کاش نبود این شبا و این روزا
چی بگم بهت خدا
دنیات نامرده و بی وفا
حالا چکار کنم کجا برم کجا من وا مانده و تنها
نه یوسف و نه ادریس
هیچ کی ز دنیا رازی نیس
میدونم من و تو هم اسیر شدیم ز دست سر نویس
من چشم خیس تو چشم خیس
برام ی چیزی بنویس
علی رستم پور
خدایا
دستهایم رازیرچانه ام گذاشته ام
و
مات ومبهوت نگاهت میکنم
چه دلی به او داده ای
که
هم میزند
و
هم میگوید گریه مکن
علی رستم پور
اینجا
چه دلنشین است
نوای بلبل و صدای جویبار
و
چه زیباست
وفای گل و هوای بهار
اما
چه سخت میگذرد
بر من و دل و چشمِ انتظار
علی رستم پو
اینجا
نسیمی دلنواز می دمد
سبزه سیاهی را گذر می دهد
بلبل نغمه می خواند
بنفشه امدن بهار را خبر می دهد
زمین می بوسد
دستان بهاری که
فرجامِ زمستان را نوید می دهد.....
باز کنیم دریچه دل ها و
بشوئیم کینه ها.....
تاپرستوهای مهاجر
با خیالی راحت
بسازند لانه عشق را
اری نوروزی دیگر امده است
و
سال نو بر همه شما عزیزان مبارک
یکسال در کنار هم سپری شد
از تمام عزیزان ممنونم بخاطر لطف و همایتشان
بخاطر نظر ها و پیش نهاداتشان
بخاطر لایک و کامنت هایشان
اگر نشد که پست عزیزی را لایک کنم یا ندیدم پوزش میخوام
اگر عضوی را از خود رنجاندم امیدوارم مرا عفو نمایید
همه عزیز من هستید و بودنتان مایه حیات من است
دوستتان دارم و خاک پای همه شما سروران عزیز هستم
سال نو بر شما مبارک از ایزد منان برایتان سالی پر از
شادی و ارامش و پیروزی خواهانم
علی رستم پور
اینقدرها هم ناراحت نباش
همیشه که نسیم خوش نمی وزد
گاهی هم " بـاد "
شکوفه ها را می لرزاند...
دنیا که همیشه زیبا نیست...
ناراحت شدی
قلم و کاغذت را بردار
هرچه خواستی به او بگویی روی کاغذ بنویس.
خواستی داد هم بکشی تنها سایز کلماتت را بزرگ کن نه صدایت را
ارام خواهی شد
اینگونه دلی هم نشکسته ای
بقول شاعر دنیا ارزش دل شکستن ندارد
چیزی که از کودکی تا به امروز
در من تغییر نکرده این است
عادت نکردم درد دلم را به کسی بگوییم
پنهانش میکنم زیر چانه ام
بغض میکنم
ساکت ساکت میشوم
همه می گویند چقدر ارام است
درست مثل بچگی هایش....
علی رستم پور
اری
بهاری نو می رسد
می روید گل و میرسد ز ره بلبل مست
نو می شود هرچه هست
اما در تن خسته من
عشق در خواب زمسانی سختی مانده است
یا که شاید دل من
در حسرت بسیار مانده است
چشم هایم خیره بدر
تا تو ایی فراقت رسد بسر
گاهی دلم میگیرد تنگ می شود و بی تاب
بغز میکنم و چشم هایم پر اب
اما در سرم رویایی هست
که به تو می رسم اخر یک روز
نو نمیشوم کهنه می مانم
در زمستانی خویش و پر سوز
چشم براه می نشینم شب و روز
می رسی میدانم
می رسی با یک گل رز
علی رستم پور